(14 Mart 1879 – 18 Nisan 1955) , Alman asıllı fizikçi
20. yüzyılın en önemli kuramsal fizikçisi olarak nitelenebilir. Görelilik kuramını geliştirmiş, kuantum mekaniği, istatistiksel mekanik ve kozmoloji dallarına önemli katkılar sağlamıştır. Kuramsal fiziğine katkılarından ve fotoelektrik etki olayına getirdiği açıklamadan dolayı 1921 Nobel Fizik Ödülü’ne layık görülmüştür. (Nobel Ödülü’nün ve Nobel Komitesi’nin o zamanki ilkeleri doğrultusunda, bugün en önemli katkısı olarak nitelendirilen görecelik kuramı fazla kuramsal bulunmuş ve ödülde açıkça söz konusu edilmemiştir.)

Ulm’da doğdu. Çocukluğunu Münih’de geçirdi ve ilk öğrenimini burada yaptı. Lise öğrenimini 1894’te İsviçre’de tamamladı ve 1896’da Zürih Politeknik Enstitüsü’ne (ETH) girdi. Albert Einstein sonradan İsviçre vatandaşı oldu ve Sırp asıllı bir kız öğrenci ile evlendi. Sonra Bern’de federal patent dairesinde görev aldı. Bu görevden arta kalan zamanlarda çağdaş fizikte ortaya atılmaya başlanan problemler üzerinde düşünmek fırsatını buldu. Önce atomun yapısı ve Max Planck’ın kuvantum teorisi ile ilgilendi. Brown hareketine ihtimaller hesabını uygulayarak bunun teorisini kurdu ve Avogadro sayısının değerini hesaplayarak teorisini test etti. Kuvantum teorisinin önemini ilk anlayan fizikçilerden birisi oldu ve bunu ışıma enerjisine uyguladı. Bu da onun, ışık tanecikleri veya fotonlar hipotezini kurmasını sağladı. Bu yoldan fotoelektrik olayını açıklayabildi. Bu çalışmalarını açıklayan ve 1905 yılında “Annalen der Physik” dergisinde yayımlanan iki yazısından başka, üçüncü bir yazısı daha çıktı ve bu yazıda görecelik teorisinin temelini attı. Teorileri sert tartışmalara yol açtı. 1909’da Zürih Üniversitesi’nde öğretim görevlisi oldu. Prag’da bir yıl kaldıktan sonra, Zürih Politeknik Enstitüsü’nde profesör oldu. 1913’de Berlin Kaiser-Wilhelm Enstitüsünde ders verdi ve Prusya Bilimler akademisine üye seçildi. İsviçre vatandaşı olarak 1. Dünya Savaşı’nda tarafsız kaldı.

İkinci defa, bu kez akrabası olan bir kadınla, evlendi; bu yirmi yıl içinde birçok özlü inceleme yazısı yayımladı ve bunlarda teorilerini geliştirdi. 1921’de Fizik Nobel Ödülü’nü kazandı.

Albert Einstein, yabancı ülkelere bir çok gezi yapmakla birlikte 1933’e kadar Berlin’de yaşadı. Almanya’da yönetime gelen Nasyonal Sosyalist (Nazi) rejimin ırkçı tutumu dolayısıyla, pek çok Musevi asıllı bilim adamı gibi o da Almanya’dan ayrıldı. Paris’te College de France’ta ders verdi; burdan Belçika’ya oradan da İngiltere’ye geçti. Son olarak Amerika Birleşik Devletleri’ne giderek Princeton Üniversitesi kampüsünde etkinlik gösteren Institute for Advanced Study’de (İleri Araştırma Enstitüsü) profesör oldu. 1940 yılında Amerikan yurttaşlığına geçti. 1955’de Princeton’da öldü.

Fizik alanındaki çalışmaları modern bilimi büyük ölçüde etkiledi. Kendisi özellikle zaman ve uzay için düzenlenmiş bağlılık (izafiyet) teorisiyle tanındı. Bu teori üç bölüme ayrılır: Newton mekaniğinin yasalarını değiştiren ve kütle ile enerjinin eşdeğerli olduğunu öne süren sınırlı bağlılık (1905); eğrisel ve sonlu olarak düşünülen dört boyutlu bir evrene ait çekim teorisini veren genel bağlılık (1916); elektro-manyetizma ve yerçekimini aynı alanda birleştiren daha geniş kapsamlı teori denemeleri. Albert Einstein, ilk iki teorinin geçerliliği atom fiziği ve astronomi alanında yapılan deneylerle çok başarılı bir biçimde sınanmıştır; çağdaş fiziğin temel taşları arasında yer alırlar.Söylediği güzel bir söz vardır “Ben atomu iyi bir şey için keşfettim,insanlar atomla birbirlerini öldürüyorlar”

www.devpatent.com

Belirli bir yöreye ait, sadece bu bölgeden elde edilen ve bölge ile özdeşleşmiş olan ürünü gösteren ad veya işaretlere coğrafi işaretler denir. Coğrafi işaretleri ”menşe adı” ve ”mahreç işareti” olarak iki şekilde tanımlayabiliriz.

-Menşe adı: İlgili ürünün imalatı, işlenmesi ve diğer işlemlerinin her evresinin sınırları belirlenmiş olan coğrafyada gerçekleşmelidir.

-Mahreç işareti: İlgili ürünün imalatı, işlenmesi ve diğer işlemlerinin en az bir tanesi sınırları belirlenmiş olan coğrafyada gerçekleşmelidir.

2002’de dünyanın bir çok ülkesinde tescil edilen iPhone, Meksika başvurusu yapılmadığınan ve iFone S.A. de C.V., firmasının 2003 yılında iFone markasını Meksika’da tescil ettirdiği için iPhone ürünlerinin Meksika’ya girişinde sıkıntı yaşandı.

Apple daha sonra iFone ismini 2003 yılında 38. sınıfta aldığı markayı iptal ettirip yerine iPhone markasını tescil ettirmek istemiştir. Fakat fırmanın 2003 yılından beri bu isimle faaliyette olduğu ortaya çıkınca Apple’ın bu iddası sonuçsuz kalmıştır.

Apple’ın bu iddalarına karşı iFone firmasının avukatı Eduardo Gallástegui açtıkları karşı dava ile Apple’ın Meksika’da gerçekleştirdiği iPhone markalı akıllı telefonlardan elde ettiği gelirin %40’ının iFone S.A. de C.V., firmasına verilmesini talep etmiştir.

İlgili mahkeme kararı iFone S.A. de C.V. lehine verirse Meksika’da iPhone adı altında iletişim servisi sağlayan ürünler satılmayabilir.

Apple daha önce Brezilya ve Çin’de sıkıntı yaşadığı firmalarla uzlaşma yolluna giderek bu sorunun üstesinden gelmiştir. Meksika’da da bu firmaların yaşadığı sıkıntının karşılıklı bir uzlaşı içerisinde sonlandırılması bekleniyor.

Patent Başvuru ve Tescil Sayısı Arttı..

Türkiye’de yerli patent başvuruları, bu yılın ilk 8 ayında geçen yılın aynı dönemine göre yüzde yüzde 10,3, tescillenen patent sayısı ise yüzde 22,4 oranında arttı.

Türk Patent Enstitüsü (TPE) verilerinden derlenen bilgiye göre, 2012 yılın ocak-ağustos döneminde 7 bin 296 olan yerli ve yabancı patent başvuru sayısı, bu yılın aynı döneminde yüzde 7,4 artarak 7 bin 833′e ulaştı.

En çok patent başvurusu temmuz ayında yapılırken, en az başvuru ise ağustos ayında gerçekleşti. Bu yılın ilk 8 ayında yerli patent başvuru sayısı, geçen yılın aynı dönemine göre yüzde 10,3 artarak 3 bin 24 olurken, yabancı patent başvuru sayısı ise yüzde 5,6 artarak 4 bin 809′a ulaştı.

Yapılan değerlendirmelerin ardından verilen patent belgesi sayısı da geçen yılın ocak-ağustos dönemine göre yüzde 10,6 oranında artarak 5 bin 696′ya yükseldi.
Söz konusu dönemde tescillenen yerli patent sayısı yüzde 22,4 artarak 748′e yükselirken, tescillenen yabancı patent sayısı da yüzde 9 artarak 4 bin 948 oldu.

Bu dönemde en çok patent başvurusu yapan il, bin 237 başvuruyla İstanbul olurken, bunu 378′le Ankara, 194′le Bursa, 178′le İzmir, 150 ile Kocaeli izledi.

Buluş Adamları Derneği Başkanı Dr. Sungu Bazoğlu; Türkiye’deki her 100 patentten 96′sını yabancıların aldığını belirterek şu rakamları veriyor: “1995-2002 yılları arasında TPE’den alınan patentlerin yüzde 96’sı yabancılara ait iken, 1995 – 2012 yılları arasında TPE’de yabancıların aldıkları patentlerin oranının ortalama yüzde 94’e düştüğü görülüyor. Bu kadar patent başvuru hibe desteği çabasına karşın on yılda yerli patent sayısını, yabancı patent sayısına göre ancak % 2 oranında artırabildiğimize bakılacak olursa, buluş ve patent konusunda daha fazla özendirici teşvikleri devreye sokmamız gerektiği görülüyor. 1995 yılında 58 yerli patente karşılık, 2012 yılında 1025 yerli patentin alınması patent teşviklerinin ne kadar doğru bir karar olduğunu gösteriyor. Ancak daha etkin destekler yoluyla yabancı ve yerli patentler arasındaki büyük farkın kapatılması gerekiyor…”